Sahabat ...
Bagi aku, sahabat ni merupakan insan yang paling rapat dengan kita selain keluarga dan orang tersayang . Sahabat pun orang tersayang tau . Sebut pasal sahabat, bermacam-macam kisah suka dan duka yang bermain di ingatan aku ni .
Masa aku darjah 6 lagi, aku pernah disisihkan oleh sahabat baik aku sendiri . Aku pun tak tahu apa salah aku hingga dia pulaukan aku camtu . Tapi, keadaan tu tak lama . Hampir nak exam, kitorang berbaik semula .
Bila aku jejakkan kaki ke alam sekolah menengah plak, kawan baik aku dari Form 1 hingga Form 2 adalah orang yang sama . Nama dia Che Nur Ashiqin Binti Che Khamshah . Aku ingat lagi muka dia. Mata dia sepet cam orang korea . Kulit dia putih melepak . Serius, aku yang pompuan ni pun kgum tengok kecantikan dia . Tapi.... persahabatan kitorang boleh dikatakan terputus camtu je bila kitorang masuk Form 3 . Sebabnya, aku ikut family aku pindah . So, aku pun terpaksa la pindah sekolah sekali. Kitorang lost contact hampir tiga tahun gak r . Tapi, lepas tu, hubungan persahabatan kitorang terjalin balik . Kitorang sering la contact walaupun tak berjumpa . Sekarang ni dia belajar kat Maktab Perguruan Kota Bharu, Kelantan . Dia ambik Bahasa Inggeris . So, kawan baik aku tu bakal teacher la satu hari nanti . In Sha Allah .
Then, bila aku pindah sekolah plak, aku tiga orang kawan paling rapat ngan aku . Kitorang ni kira satu geng la . Nama dorang Wan Nur Zulaikha Binti Wan Othman, Nor Fasharena Binti Alias dan Siti Shahera Binti Abd Aziz . Kitorang jadik satu geng start akhir tahu 2008-awal tahu 2010 . Tahun 2010 tu merupakan tahun aku ambik SPM . Hmmm... Mesti orang heran, ngape persahabatan kitorang sampai awal tahu 2010 je...???
Citer dia camni, awal tahun 2010 tu, kitorang da Form 5 da . Aku pun tak tahu ngape kawan aku yang bernama Siti Shahera tu tiba-tiba menjauhkan diri dari geng kitorang, terutamanya aku . Sampaikan kitorang training Speech Choir sama-sama pun dia buat cam tak kenal je kat aku ni . Yang paling aku tak boleh lupa sampai sekarang ialah bila dia buat cerita, buruk-burukkan aku kat semua orang dalam kelas tu, hinggakan hampir kesemua budak perempuan dalam kelas tu pandang aku semacam . Biasa la kan, orang pompuan memang kuat gossip . Sejak tu, dia da tak jadi geng aku da . Si Nor Fasharena plak da ada kawan baru masa tu, anak cikgu . So, tinggal la hanya aku dan Wan Nur je . Persahabatan kitorang masih kekal hingga sekarang . Wan Nur tu la sahabat baik aku masa aku Form 6 sampai sekarang . Tapi, sekarang kitorang berpisah sebab dia belajar kat UM, aku plak kat utagha ni haa .Walau macam mana pun, kitorang still contact tau .
Dan sekarang, kat U ni, aku pun ada gak kawan baik . Nama dorang Norianazuar Binti Yusof dan Faizatul Nayah Binti Othman . Aku panggil dorang ni Zuar dan Zatul je . Sebenarnya, dorang ni kawan sekelas aku masa Form 6 dulu . Kitorang pun satu geng gak . Tak sangka plak dapat belajar tempat sama je . Syukur sangat, at least tak la rasa asing kat tempat orang ni, sebab aku ada kawan baik yang dapat dijadikan teman dan tempat mengadu kat sini .
Ni la Zuar & Zatul . Comel kan dorang . Kalo aku ada apa-apa masalah, dorang la tempat aku mengadu kat sini . Kalo aku malas, dorang jugak la yang tolong tegur & membebel kat aku . Aku bahagia sangat ada kawan baik cam dorang . Dorang sangat memahami aku . Serius aku cakap kalo aku tak jumpa atau tak contact dorang dalam satu hari, aku akan rindu dorang . Kitorang ni walaupun satu universiti, tapi tinggal kat lain-lain desa tau . So, bukan senang la nak jumpa selalu . Tambah-tambah plak kitorang semuanya ambik kos yang berbeza . Cuma dengan Zuar tu kerap gak la jumpa .Tapi, dengan Zatul payah sikit, sebab kitorang berbeza school . Kalo dengan Zuar tu, kitorang di bawah School yang sama je .
Aku harap sangat persahabatan kitorang ni kekal selama-lamanya till Jannah . In Sha Allah .
Sekian ~
Salam Persahabatan Gadis Pink
^_^
Gorgeous Pinky

Tiada ulasan:
Catat Ulasan